Sarkopenia-jakość naszych mięśni
„Sarkopenia (łac. sarcopaenia) – zespół objawów dotyczących mięśni szkieletowych polegający na utracie masy mięśniowej, obniżaniu się funkcji mięśni i związanym z tym pogorszeniem sprawności fizycznej.”
Tak podaje Wikipedia.
Co tak naprawdę oznacza dla nas? Tekst zaczerpnięty z Wikipedii jest dość ogólny i wymagający doprecyzowania. Sarkopenia to choroba wieku starczego, ale nie tylko. U osób już po 30 roku życia, po różnego rodzaju chorobach, stanach zapalnych i z umiarkowanym wysiłkiem fizycznym następuje degeneracja tkanki mięśniowej. Pogarsza się jakość naszych mięśni, a co za tym idzie jakość naszej zdolności do wykonywania wysiłku fizycznego. Zapewne już myślicie, że staram się wmówić Wam jakąś chorobę. Wszyscy słyszeli o osteoporozie. W jej przypadku nic nie muszę tłumaczyć. Sarkopenia to podobny objaw dotyczący jednak naszych mięśni.
- Jak możesz się dowiedzieć czy nie jesteś zagrożony sarkopenią?
- Czy istnieją badania na stwierdzenie tej choroby?
- Co możesz zrobić, aby nie dopuścić do sarkopenii?
Sarkopenia to nie wyrok śmierci, ale zapewne spotkaliście się z jej efektem.
Etapy sarkopenii
I. presarkopenia — izolowane zmniejszenie masy mięśni szkieletowych;
II. sarkopenia właściwa — utrata masy mięśniowej w połączeniu z osłabieniem mięśni lub spadkiem sprawności fizycznej;
III. ciężka postać sarkopenii — u chorego występują 3 składowe: spadek masy i siły mięśniowej oraz obniżenie sprawności ruchowej.
Rozpoznawanie
Rozpoznanie sarkopenii wymaga obiektywnego potwierdzenia obniżenia wskaźników masy mięśniowej i siły mięśni lub sprawności fizycznej.
- Badanie masy mięśniowej metodą absorpcjometrii dwóch wiązek promieni rentgenowskich o różnych energiach (DEXA)
- Badanie metodą bioimpedancji elektrycznej (BIA).
- Ocena siły mięśniowej – dynamometr do oceny siły uścisku ręki. Ocena sprawności fizycznej – np. test „wstań i idź na czas” (timed get-up-and-go, TGUG).
Powstało sporo prac naukowych, których tu nie będę przytaczał na temat skuteczności metod pomiaru stopnia sarkopenii. Wynika z nich, że obecnie jedyną nieinwazyjną i bardzo dokładną metodą jest metoda bioimpedancji elektrycznej (BIA).
Profilaktyka i leczenie
Jedyna udokumentowana i skuteczna terapia zespołu sarkopenicznego to trening oporowy, a leczenie farmakologiczne (np. testosteron, DHEA, hormon wzrostu, miostatyna) ma znaczenie niejednoznaczne lub wątpliwe.
Index sarkopenii czyli stopień degeneracji naszych mięśni jest określany liczbowo. Zależny jest od kilku dość istotnych czynników: płeć, rasa ( Latynosi, Azjaci, Czarnoskórzy czy Biali mają różną budowę ciała ), wiek, wzrost.
Wielkość pomiarowa jaką przyjęło się w sarkopenii to masa mięśni szkieletowych podana w kilogramach (kg) do kwadratu wzrostu badanego człowieka (m2 ). Przyjmuje się, że Sarcopenic Index (SMI) dla kobiety białej wynosi powyżej 5,5kg/m2 a dla białego mężczyzny powyżej 7,25kg/m2
Wielkości poniżej tych wyników uznaje się jako niebezpieczne i wymagają poważnego podejścia do problemu. Ostatnio pojawiły się prace naukowe mówiące o wpływie sarkopenii na jakość mięśnia sercowego i następstw z tym związanych. Nie można tego bagatelizować.
I na koniec
Badanie SMI (sarcopenic index) metodą bioimpedancji elektrycznej (BIA) czyli całkowicie bezpieczną i najdokładniejszą możesz wykonać poprzez kontakt ze mną. Dysponuję sprzętem pozwalającym określić wiele innych interesujących Cię parametrów. Więcej na temat badań dowiesz się z zakładki DIETY.